Ik vroeg me iets af…
Regelmatig wordt er vanuit de ‘anti’-hoek geroepen dat alternatieve geneeswijzen niet succesvol zijn vanwege de middelen die ze gebruiken, maar vanwege de extra aandacht die de artsen aan hun patienten schenken.
Als dit dan zo succesvol is, waarom passen regulier artsen dit dan niet toe?
Natuurlijk, ze hebben geen tijd, maar waarom dan niet het artsenbestand uitgebreid? De medische universiteiten peilen uit, er zijn na gekeken te hebben naar de cijfers van de aspirant-studenten, nog altijd zo veel mensen over dat een loting volgt…
Als men een beetje zijn best doet, kunnen er binnen enkele jaren een stuk meer docenten zijn, kan er ook wel geld worden besteed aan extra gebouwen (ik zou het persoonlijk proberen bij de zorgverzekeraars; die zijn later immers minder geld kwijt aan het vergoeden van medicijnen, want niet meer nodig doordat mensen spontaan genezen van/door de extra aandacht die ze krijgen), en heb je met een jaar of tien een hele nieuwe lading huisartsen klaarstaan, die allemaal enorm veel tijd en aandacht hebben voor hun patienten.
Die patienten hebben vervolgens alleen nog maar een suikerpilletje nodig (want placebo, want dat werkt volgens een aantal mensen toch zeker ook bij de AG, dus waarom zou het bij de huisarts niet werken- sterker nog, dit placebo-medicatie voorschrijven gebeurt al op grote schaal), en genezen zijn ze.
Prachtig toch?
Alleen de farmaceutische industrie, die zal er niet zo blij mee zijn… maar verder lijkt het me een prima plan, wat jullie?